23 maart 2003 Openingsrit
Geschreven door “buddymuts” Shirley zondag 23 maart 2003 00:00
Lengte toertocht: 125 km.
Rijders: Gerard, Ivo, Jan, Henk, Martijn, Joke, Bart, Andries, Ben, Peter, Mark, Menno, Florence, Mark, Maarten, Sjouke, Marian B.
Bijrijders: Shirley, Svintha, Marian N.
Eindelijk was het dan weer zover, het schot werd 23 maart gelost, en het motorseizoen werd weer geopend voor alle leden, met of zonder motor(fiets). Aan het weer kon het niet liggen, het was prachtig, lekker zonnetje, en een goede tempratuur. Tja, dit keer moest ik er ook maar aan geloven, en ben mee geweest met deze rit, en wat dat allemaal veroorzaakte??!!
Iedereen was keurig op tijd aanwezig in het nieuwe clubhuis “het Wielerhuis”, nou ja, bijna iedereen, gelukkig zijn er ook momenten dat sommige mensen er wel aan denken om met een volle tank een route te gaan rijden! Eerst werden uiteraard de motorfietsen beken die nog niet bekend waren bij de club, ofwel de nieuwe aanwinst van enkele leden. Ik wens deze mensen nogmaals vele veilige kilometers met hun nieuwe machines. Na een lekkere bak koffie werd het toch wel tijd om te starten met een fantastische rit, dus de mutsen op en gaan met het hele spul, dat waren dus wel ff 17motoren! Nog ff wachten op de laatste, die ene met zijn ondermuts, deze zul je nog vaak tegenkomen in mijn story. Na 35 km. Heerlijk door de Achterhoek te hebben getuft werd het wel weer tijd voor een bakkie en een peukie. Dit deden we, tja , ergens in de platte landen bij Erve Brooks. Hier heerlijk gekletst en genoten van het zonnetje. Dan maar weer verder, tja, en op wie moet je dan weer wachtten?? Tuurlijk hij weer ja, onze Henk. Tot mijn eigen grote verbazing begon ik echt te genieten van het motorrijden, al was het dan achterop, maar het was toch echt leuk hoor. Tenminste totdat,… tja, 16 motoren gaan langs een bonkje klei heen, en de 17de moest er natuurlijk dwars doorheen, en wie was dat, ha, hij die ook zo makkelijk kan keren op de weg. Jammer maar dat waren wij dus, langzaam en met veel gevoel gleed de motor van Henk en passagier de berm in, door naar het maïsveld. Nou, ik vond het maïs nog niet hoog genoeg hoor, en ik heb het toch van aardig dichtbij bekeken.Nou ja, daar sta je dan, met op het linkerbeen in het maïs en de rest van het lichaam probeert zo’n groot beest tegen te houden, gelukkig zaten Svintha en Martijn vlak achter ons. Zij hebben ons geholpen om eruit te komen, gelukkig geen schade, zodat we verder konden tuffen. Maar ik had toch wel de schrik in de benen, is het motorrijden dan echt wel zo leuk, onderwater voel ik me toch nog veiliger. In Groenlo liep het ook niet helemaal schadeloos, de groep was een beetje in stukjes, hierdoor werd er veel gedraaid en veel overleg gepleegd. Bij het draaien ging het bij onze Mark een beetje verkeerd, hij raakte iets de stoeprand en boem daar lag hij met zijn machine. Nu konden wij te hulp schieten en ik (ha echt waar) heb Mark weer op zijn beentjes geholpen, ook hier viel de schade mee, alleen wat schrik, en een schrammetje op de motor. Uiteindelijk kwamen we aan bij “Erve Kots”nou de naam heeft het niet verdient, de pannenkoeken gleden heerlijk naar binnen hoor en zijn er ook niet meer uitgekomen. Nadat de buiken gevuld waren, zijn we via een mooie route weer terug gereden naar het clubhuis, hier nog ff wat gezellig nagebabbeld en gedronken. Iedereen was er over eens dat de openingsrit ontzettend meer dan geslaagd was, perfect jongens!!! Complimenten hoor!! Maar ja, ik wilde nog wel eens weer ff hard rijden op een motor, en dat kan die van Henk niet, ja wel hard, maar niet plat door de bochten, dus mocht ik met Bart nog een stukkie hard. Heerlijk, was het, 120km??? Toch??? Ik zag het asfalt nu ook wel dichtbij, maar het was echt weer eens heerlijk om mee te maken. Bij ons thuis werd er nog steeds over door gepraat, en het werd zo erg dat ik me heb opgeven als lid!! Dus zo zie je maar, zelfs een duiker kan overstag gaan voor het motorrijden, en wat hier weer uit voort vloeit, das voor het volgende krantje hoor.
Motorgroetjes de “buddymuts”Shirley.